Het verhaal van Dreamer is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Het gaat over een vader en een dochter die nogal uit elkaar gegroeid zijn. Vader Ben (Kurt Russell) is een paardentrainer die z'n tijd stop in het trainen van paarden en z'n dochter Cale (Dakota Fanning) links laat liggen. Maar dochterlief laat niet met zich sollen en dringt zich aan haar vader op om tijd met haar door te brengen door hem te dwingen haar mee te nemen naar z'n werk en zelfs naar paardenraces. Daar ziet ze haar lievelingspaard verongelukken. De eigenaar wil haar afschieten, maar Ben wil dat niet waar zijn dochter bij is en hij neemt het paard over, ten koste van z'n baan.
Cale zoekt Soñador (Dreamer) regelmatig op en leert van haar opa alles over paarden. Ze hoort vervolgens haar vader tegen haar moeder zeggen dat Soñador hen aan de rand van de financiële afgrond heeft gebracht, maar haar moeder zegt dat het paard vader en dochter eindelijk bij elkaar heeft gebracht. Cale hoort dit en rent weg op Soñador, waarbij blijkt dat Soñador weer het racepaard is van weleer, die wedstrijden zou moeten kunnen winnen...
Deze prachtige, wat zoete jeugdfilm is van muziek voorzien door niemand minder dan John Debney. Een mooi verhaal over jeugd en paarden met een happy end, daar hoort natuurlijk mooie orkestrale muziek bij met veel zoete klanken. En dat is precies wat Debney ons hier voorschotelt. Het is allemaal niet erg origineel, al heeft Debney een mooi thema gecomponeerd. De muziek is tamelijk standaard, al zitten er zeker een paar wat afwijkende tracks tussen. Toch heeft Debney de prachtige orkestrale composities van mooie twists voorzien en heeft hij gewoon een erg fraaie score neergezet, met de track Last Race als het schitterende hoogtepunt, waarbij hij vol orkestraal uitpakt, compleet met pauken, koperblazers en volledige strijkerssecties.
De melodieën in deze score zijn erg mooi en de tracks glijden dan ook zomaar voorbij. In een enkele track is er een hoofdrol weggelegd voor de viool van Joshua Bell, maar dat is toch wel beperkt. Overigens is het een prachtig thema dat Bell op de viool speelt en wat ook door andere instrumenten overgenomen wordt, waaronder de piano.
Na afloop van de score volgt nog een voor de film gecomponeerde song, die de film in de aftiteling afsluit, gecomponeerd en fraai gezongen door Bethany Dillon. Als afsluiter van het album volgt deze song nog een keer in een pop-versie, die wat steviger klinkt en ook erg fraai is.
Tussen beide songs komt dan nog een keer het thema van de film in de Main Titles voorbij. Dit thema klinkt toch elke keer weer prachtig.
Kortom, John Debney heeft met de score voor de jeugdfilm Dreamer, met als ondertitel 'Inspired by a true story', een fraaie symfonische score neergezet. Erg origineel is het allemaal niet, maar het luistert heerlijk weg en de arrangementen staan als een huis. De muziek is wat romantisch getint, al is het geen romantische film, maar een feel-good jeugdfilm. De muziek doet wat denken aan de muziek voor de film Spririt: Stallion of the Cimarron, met muziek van Hans Zimmer, al klinkt die muziek van Zimmer nog wat zoeter. Mijn waardering voor deze score van John Debney komt uit op een mooie 87 uit 100.