The Matrix Revolutions
Warner Music Japan (4943674046645)
Warner Sunset US (9325583021985)
Warner Sunset UK (0093624862123)
Warner Sunset EU (0093624841227)
Warner Sunset US (9325583021985)
Warner Sunset UK (0093624862123)
Warner Sunset EU (0093624841227)
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte | |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Logos Main Title | 1:21 | ||
| 2. | The Trainman Cometh | Juno Reactor and Don Davis | 2:43 | |
| 3. | Tetsujin | Juno Reactor and Don Davis | 3:21 | |
| 4. | In My Head | Pale 3 | 3:46 | |
| 5. | The Road to Sourceville | 1:25 | ||
| 6. | Men in Metal | 2:18 | ||
| 7. | Niobe's Run | 2:48 | ||
| 8. | Woman Can Drive | 2:41 | ||
| 9. | Moribund Mifune | 3:47 | ||
| 10. | Kidfried | 4:49 | ||
| 11. | Saw Bitch Workhorse | 3:59 | ||
| 12. | Trinity Definitely | 4:15 | ||
| 13. | Neodammerung | 5:59 | ||
| 14. | Why, Mr Anderson? | 6:10 | ||
| 15. | Spirit of the Universe | 4:51 | ||
| 16. | Navras | 9:08 | ||
| 63:21 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
De derde film van The Matrix-trilogie werd door fans beschouwd als het einde van een fantastisch cinematisch schouwspel, wat begon in 1999. Keanu Reeves als 'The One', die in een dubbele science-fiction wereld het leven moet redden van de mensheid. Op de hielen gezeten door de nog altijd legendarische Agent Smith (uitgeroepen tot een van de beste bad-guys aller tijden) probeert het karakter van Keanu Reeves kosten wat kost de gruweldaden stop te zetten en een grote oorlog te voorkomen. Helaas lukt dat laatste niet en dat is te zien in The Matrix Revolutions, die record na record brak. Zo bevat de film de langste aansluitende CGI-effecten ooit vertoond op het witte doek, werden er miljoenen gespendeerd aan het in de computer klonen van mensen en bracht de film in de eerste draaiweken een recordbedrag in het Hollywood-laatje. Kortom, een filmreeks die we niet mogen vergeten.
Don Davis doet daar nog eens een schepje bovenop met een dermate goede soundtrack, dat die gewoon thuis hoort in iedere verzameling. De unieke combinatie van groots opgezette symfonische filmmuziek en techno sloeg in als een bom en zetten de beelden enorm veel kracht bij. Ook bij deze soundtrack heeft Davis de hulp ingeroepen van DJ Juno Reactor, die op zijn beurt allerlei super strakke beats en geluidseffecten wist toe te voegen aan de prachtige muziek van de Don. Wat opvalt is dat The Matrix Revolutions minder techno bevat dan zijn voorganger, maar dat komt het luisterplezier alleen maar ten goede. De prachtige koorstukken zijn om je vingers bij af te likken, met als absoluut hoogtepunt de laatste track Navras. Tot op de dag van vandaag is het geen componist gelukt om koorstukken, techno, een snufje trance en waanzinnige mooie orkestraties samen te voegen tot een track die zijn weerga nooit zal kennen. De ruim 9 minuten durende track bevat allerlei passages, die op een rustige manier elkaar afwisselen. Zo begint het allemaal vrij druk en opgelaten, maar zijn er ook genoeg rustpunten waarbij je eventueel je yoga-lessen zou kunnen doen. Door het gebruik van een gigantisch real-live orkest klinken de orkestraties vol en knallen dan ook uit je speakers. De track 'Why, mister Anderson?' moet de climax in de film kracht bij zetten en dat lukt Don Davis als geen ander. Onrustige blazers, gillende violen en denderende percussie maken het de kijker (en luisteraar) niet altijd even gemakkelijk.
Met The Matrix Revolutions weet Don Davis een grote indruk achter te laten op menig fan. De vraag wanneer hij weer zo in zijn nopjes zal zijn bij het componeren van muziek is slechts een kwestie van tijd. Revolutions is het vervolg op Reloaded, maar toch heeft de muziek een ietwat andere stijl meegekregen: ingetogener, deftiger en emotioneler. Maar bovenal is de samenwerking met Juno Reactor een gouden greep geweest. De broers Andy en Larry Wachowski (die recentelijk Speed Racer regiseerden) hebben misschien wel een kleiner foutje gemaakt om Michael Giacchino te vragen. Misschien had Don Davis wel een ongelooflijke twist kunnen geven aan die film. Desaltniettemin is The Matrix Revolutions een absolute must-have voor in je collectie. Niet nadenken, maar aanschaffen en genieten van al dat moois op schijf!
Don Davis doet daar nog eens een schepje bovenop met een dermate goede soundtrack, dat die gewoon thuis hoort in iedere verzameling. De unieke combinatie van groots opgezette symfonische filmmuziek en techno sloeg in als een bom en zetten de beelden enorm veel kracht bij. Ook bij deze soundtrack heeft Davis de hulp ingeroepen van DJ Juno Reactor, die op zijn beurt allerlei super strakke beats en geluidseffecten wist toe te voegen aan de prachtige muziek van de Don. Wat opvalt is dat The Matrix Revolutions minder techno bevat dan zijn voorganger, maar dat komt het luisterplezier alleen maar ten goede. De prachtige koorstukken zijn om je vingers bij af te likken, met als absoluut hoogtepunt de laatste track Navras. Tot op de dag van vandaag is het geen componist gelukt om koorstukken, techno, een snufje trance en waanzinnige mooie orkestraties samen te voegen tot een track die zijn weerga nooit zal kennen. De ruim 9 minuten durende track bevat allerlei passages, die op een rustige manier elkaar afwisselen. Zo begint het allemaal vrij druk en opgelaten, maar zijn er ook genoeg rustpunten waarbij je eventueel je yoga-lessen zou kunnen doen. Door het gebruik van een gigantisch real-live orkest klinken de orkestraties vol en knallen dan ook uit je speakers. De track 'Why, mister Anderson?' moet de climax in de film kracht bij zetten en dat lukt Don Davis als geen ander. Onrustige blazers, gillende violen en denderende percussie maken het de kijker (en luisteraar) niet altijd even gemakkelijk.
Met The Matrix Revolutions weet Don Davis een grote indruk achter te laten op menig fan. De vraag wanneer hij weer zo in zijn nopjes zal zijn bij het componeren van muziek is slechts een kwestie van tijd. Revolutions is het vervolg op Reloaded, maar toch heeft de muziek een ietwat andere stijl meegekregen: ingetogener, deftiger en emotioneler. Maar bovenal is de samenwerking met Juno Reactor een gouden greep geweest. De broers Andy en Larry Wachowski (die recentelijk Speed Racer regiseerden) hebben misschien wel een kleiner foutje gemaakt om Michael Giacchino te vragen. Misschien had Don Davis wel een ongelooflijke twist kunnen geven aan die film. Desaltniettemin is The Matrix Revolutions een absolute must-have voor in je collectie. Niet nadenken, maar aanschaffen en genieten van al dat moois op schijf!
The Matrix trilogie is sinds zijn eerste deel, wat al weer dateert uit 1999, een begrip geworden in de filmwereld. De surrealistische wereld waar Neo ''Mr. Anderson'' zijn avonturen meemaakt, de onvergetelijke side-kicks zoals Morpheus en Trinity, en Hugo Weaving, die strak in het pak een van de beste filmschurken neerzet die het witte doek hebben bereikt : allemaal elementen die hebben bijgedragen aan een misschien zelfs revolutionaire film. Sommige scènes zullen klassiekers worden, en de one-liners vliegen om je oren. Dit samen met keiharde actie, spectaculaire effecten en goede muziek zorgde voor een prima blockbuster.
The Matrix Reloaded en The Matrix Revolutions werden veel minder lovend ontvangen: ze hadden alles wat het origineel ook had, behalve een goed, functioneel verhaal. Met de muziek is het gelukkig alleen maar beter gegaan. In een zekere, muzikale zin lijkt deze trilogie op een andere grote trilogie van deze eeuw, The Lord of the Rings. Niet vergelijkbaar met themá's of instrumentale keuzes, nee dan haalt de Davis het niet bij Shore's topscores. Nee de lijn goed, beter best. Waar The Matrix ons agressieve percussie, vermengd met welkome technoklanken bracht, was Reloaded nog beter: Juno Reactor werd er bij gehaald, en zijn elektronische gaven bleken prima bij Davis' score aan te sluiten. Revolutions is in alle opzichten beter dan zijn voorgangers: Juno Reactor is in Tetsujin en Navras beter op dreef dan ooit te voren, en Don Davis gebruikt zijn thema's en orkestraties uit de eerste twee delen, maar breidt uit, maakt alles groter en zorgt voor kippenvel. Zo klinkt Logos Main Title op een concert uitvoering van de Main Title van Reloaded.
Zoals velen voor me dat ook al zeiden, de grote troef is Neodammerung. Zelden zul je een koor zo hard, apocalyptisch en prachtig horen zingen, en dit alles wordt versterkt door uiterst spectaculaire beelden en prachtige instrumentale ondersteuning, bestaande uit uitbarstende blazers en hier en daar een paar strijkers. Zet de track op, en wacht tot de hel, of voor ons luisteraars het paradijs, uit je boxen straalt rond 0:58.
Maar er is meer, Hoewel alle tracks goed zijn, zijn er naast Neodammerung nog meer die speciale aandacht vereisen. Why Mr. Anderson? begint zacht, en er is een synthesizer aanwezig. Erna wordt het ietwat triester, zelfs eventjes gemoedwillig. Erna komt er dan een kort actiemotief, en dan is er aan het eind een grande finale, met prachtige koperblazers, en dan is er de stilte na de storm: een zacht en berouwvol koor. Spirit of the Universe is niet zo speciaal, maar het koor wat er eventjes in te horen is, is wel erg mooi, en is te horen tijdens het DVD-menu. Navras is feitelijk niet meer dan een Reprise van Neodammerung, zei het niet dat Juno Reactor er wat meer pit, techno en snelheid eraan heeft toegevoegd.
Met The Matrix Revolutions is de wereld iets armer, en iets rijker: we hebben een gemiste kans gehad op een goede film, maar we hebben er een prachtige score voor terug gekregen. Davis heeft en prachtig einde gemaakt aan een reeks mooie scores, en geeft ons als extra een van de beste ‘‘koortracks’’ mee die we in ons leven zullen horen.
The Matrix Reloaded en The Matrix Revolutions werden veel minder lovend ontvangen: ze hadden alles wat het origineel ook had, behalve een goed, functioneel verhaal. Met de muziek is het gelukkig alleen maar beter gegaan. In een zekere, muzikale zin lijkt deze trilogie op een andere grote trilogie van deze eeuw, The Lord of the Rings. Niet vergelijkbaar met themá's of instrumentale keuzes, nee dan haalt de Davis het niet bij Shore's topscores. Nee de lijn goed, beter best. Waar The Matrix ons agressieve percussie, vermengd met welkome technoklanken bracht, was Reloaded nog beter: Juno Reactor werd er bij gehaald, en zijn elektronische gaven bleken prima bij Davis' score aan te sluiten. Revolutions is in alle opzichten beter dan zijn voorgangers: Juno Reactor is in Tetsujin en Navras beter op dreef dan ooit te voren, en Don Davis gebruikt zijn thema's en orkestraties uit de eerste twee delen, maar breidt uit, maakt alles groter en zorgt voor kippenvel. Zo klinkt Logos Main Title op een concert uitvoering van de Main Title van Reloaded.
Zoals velen voor me dat ook al zeiden, de grote troef is Neodammerung. Zelden zul je een koor zo hard, apocalyptisch en prachtig horen zingen, en dit alles wordt versterkt door uiterst spectaculaire beelden en prachtige instrumentale ondersteuning, bestaande uit uitbarstende blazers en hier en daar een paar strijkers. Zet de track op, en wacht tot de hel, of voor ons luisteraars het paradijs, uit je boxen straalt rond 0:58.
Maar er is meer, Hoewel alle tracks goed zijn, zijn er naast Neodammerung nog meer die speciale aandacht vereisen. Why Mr. Anderson? begint zacht, en er is een synthesizer aanwezig. Erna wordt het ietwat triester, zelfs eventjes gemoedwillig. Erna komt er dan een kort actiemotief, en dan is er aan het eind een grande finale, met prachtige koperblazers, en dan is er de stilte na de storm: een zacht en berouwvol koor. Spirit of the Universe is niet zo speciaal, maar het koor wat er eventjes in te horen is, is wel erg mooi, en is te horen tijdens het DVD-menu. Navras is feitelijk niet meer dan een Reprise van Neodammerung, zei het niet dat Juno Reactor er wat meer pit, techno en snelheid eraan heeft toegevoegd.
Met The Matrix Revolutions is de wereld iets armer, en iets rijker: we hebben een gemiste kans gehad op een goede film, maar we hebben er een prachtige score voor terug gekregen. Davis heeft en prachtig einde gemaakt aan een reeks mooie scores, en geeft ons als extra een van de beste ‘‘koortracks’’ mee die we in ons leven zullen horen.
The Matrix Revolutions, het derde en hopelijk onthullende deel van de meest succesvolle Science Fiction filmreeks van de afgelopen jaren. De muziek ligt ondertussen al in de rekken, en als de film er net zo op vooruitgaat als deze dan zit dit erg goed. Voor de twee vorige films was er al een score album aanwezig, maar de uitwerking van de thema's en de orkestratie van de muziek zijn op dit derde album weer eens verbeterd, met een nog spectaculairdere score. Blijkbaar waren er dit maal maar weinig artiesten geïnspireerd door de film, want een popalbum ontbreekt dit keer. Er is dus zowat een uur van de in totaal 110 minuten score in de film op deze soundtrack opgenomen! De enige niet score track is 'In My Head' door Pale 3, wat een grungy dance-techno track is die best wel tussen dit geheel kan gesmaakt worden.
In The Matrix Revolutions valt al snel op dat er een verrijking is in de verschillende sfeerlandschappen van de muziek, en dat Don Davis hiervoor niet alleen beroep doet op elektronica. De film herneemt natuurlijk het niet weg te denken thema met de lage koper akkoorden en het cyclische thema met de steeds opwellende en dan weer wegebbende koper en strijkers. De actie staat centraal in de Matrix films, en daarin stelt Don Davis zeker niet teleur met de vele ritmevolle en spannende tracks, waarvan sommige met een koor of elektronische beats ingemixt. Naast de actie muziek introduceert Davis een nieuw drama thema in de track 'Trinity Definitely'. Het zijn de tracks die Don Davis samen met Juno Reactor maakte: 'The Trainman Cometh', 'Tetsujin' en 'Navras' die de show stelen. Deze tracks zijn subliem in de mixing van techno beats, de orkestrale score en het koor en/of solo's. De spectaculairste is wel de lange afsluiter track van dit album 'Navras': het is een absurde mix van een de elektronische beats, orkest, de inmenging van oosters gezang wat het allemaal wat exotisch maakt, en een apocalyptisch koor; niet in zijn allerminst een adembenemende finale.
The Matrix Revolutions is een score die goede en herkenbare thema's brengt in een zeer smaakbare mix van muziek stijlen. Het is bovendien een soundtrack die niet alleen uitstekend bij de beelden past, maar tegelijk een die makkelijk los van de film te beluisteren valt. Het zal mij dan ook niet verwonderen dat dit album een beststeller wordt vanwege de muziek op zich.
In The Matrix Revolutions valt al snel op dat er een verrijking is in de verschillende sfeerlandschappen van de muziek, en dat Don Davis hiervoor niet alleen beroep doet op elektronica. De film herneemt natuurlijk het niet weg te denken thema met de lage koper akkoorden en het cyclische thema met de steeds opwellende en dan weer wegebbende koper en strijkers. De actie staat centraal in de Matrix films, en daarin stelt Don Davis zeker niet teleur met de vele ritmevolle en spannende tracks, waarvan sommige met een koor of elektronische beats ingemixt. Naast de actie muziek introduceert Davis een nieuw drama thema in de track 'Trinity Definitely'. Het zijn de tracks die Don Davis samen met Juno Reactor maakte: 'The Trainman Cometh', 'Tetsujin' en 'Navras' die de show stelen. Deze tracks zijn subliem in de mixing van techno beats, de orkestrale score en het koor en/of solo's. De spectaculairste is wel de lange afsluiter track van dit album 'Navras': het is een absurde mix van een de elektronische beats, orkest, de inmenging van oosters gezang wat het allemaal wat exotisch maakt, en een apocalyptisch koor; niet in zijn allerminst een adembenemende finale.
The Matrix Revolutions is een score die goede en herkenbare thema's brengt in een zeer smaakbare mix van muziek stijlen. Het is bovendien een soundtrack die niet alleen uitstekend bij de beelden past, maar tegelijk een die makkelijk los van de film te beluisteren valt. Het zal mij dan ook niet verwonderen dat dit album een beststeller wordt vanwege de muziek op zich.
Wat een ironie: naarmate de trilogie vordert neemt de kwaliteit van de films af en die van de score enorm toe. Don Davis haalt werkelijk alles uit de kast om zijn thema's nog meer uit te breiden en het geheel nog overweldigender te laten klinken. Begon het bij de eerste Matrix nog met een aantal interessante ideeen, inmiddels heeft Davis de wereld van de filmmuziek veroverd met zijn herkenbare stijl.
In tegenstelling tot The Matrix Reloaded pakt de samenwerking met techno-koning June Reactor hier veel beter uit. En we krijgen nauwelijks genoeg ruimte om even adem te halen tussen alle actie door. Gelukkig is Trinity Definitely een prachtig emotioneel stuk geworden, waarin het thema uit Reloaded eindelijk zijn volledige vorm krijgt. Maar daarna weer de riemen vast, want Neodammerung is de meest kolossale track van het jaar. Wagner zou jaloers zijn geweest op dit overweldigende, apocalyptische meesterstuk.
Davis staat eindelijk echt op de kaart en ik kijk reikhalzend uit naar zijn volgende werken.
In tegenstelling tot The Matrix Reloaded pakt de samenwerking met techno-koning June Reactor hier veel beter uit. En we krijgen nauwelijks genoeg ruimte om even adem te halen tussen alle actie door. Gelukkig is Trinity Definitely een prachtig emotioneel stuk geworden, waarin het thema uit Reloaded eindelijk zijn volledige vorm krijgt. Maar daarna weer de riemen vast, want Neodammerung is de meest kolossale track van het jaar. Wagner zou jaloers zijn geweest op dit overweldigende, apocalyptische meesterstuk.
Davis staat eindelijk echt op de kaart en ik kijk reikhalzend uit naar zijn volgende werken.
Na een keer halfslachtig naar The Matrix Reloaded geluisterd te hebben, heb ik nooit meer de moeite genomen om me in de filmmuziek van Don Davis voor de matrix trilogie te verdiepen. Aan de hand van de recensies/opinies dan toch maar eens The Matrix Revolutions goed gaan beluisteren.
Dit is denk ik wel één van de meest gewelddadig dynamische scores die ik ooit heb gehoord, ik wordt er gewoon helemaal hyper van. Zeker geen muziek om even lekker achterover te zakken. Erg goed vind ik het zo kenmerkende geluid en krijg ik de kriebels om weer eens de films te zien. Toch vraagt het beluisteren van de muziek los van de film toch iets te veel van mij. De muziek bevat te veel ‘ongecontroleerde’ dissonerende gedeeltes met snerpende violen en razend bulderend koper.
De muziek heeft met name mijn waardering in combinatie met de beelden en voor het unieke geluid. Los zal deze score echter niet vaak uit mijn boxen te horen zijn.
Dit is denk ik wel één van de meest gewelddadig dynamische scores die ik ooit heb gehoord, ik wordt er gewoon helemaal hyper van. Zeker geen muziek om even lekker achterover te zakken. Erg goed vind ik het zo kenmerkende geluid en krijg ik de kriebels om weer eens de films te zien. Toch vraagt het beluisteren van de muziek los van de film toch iets te veel van mij. De muziek bevat te veel ‘ongecontroleerde’ dissonerende gedeeltes met snerpende violen en razend bulderend koper.
De muziek heeft met name mijn waardering in combinatie met de beelden en voor het unieke geluid. Los zal deze score echter niet vaak uit mijn boxen te horen zijn.
Neodammerung zegt genoeg. Werkelijk subliem.
Naar mijn mening de beste score van Davis tot nu toe.
Wanneer komen de orscars. Hij gaat er een paar verdienen!! in de toekomst.
Unieke sounddesign-mix met de score. Loopt naadloos in elkaar over.
Mooie orkestratie.
Naar mijn mening de beste score van Davis tot nu toe.
Wanneer komen de orscars. Hij gaat er een paar verdienen!! in de toekomst.
Unieke sounddesign-mix met de score. Loopt naadloos in elkaar over.
Mooie orkestratie.
De muziek is...absoluut subliem. Het machtige koor...de synthesizers, en het absoluut sublieme liefdesthema springen d'er absoluut boven uit. The scores van Matrix trilogie zijn goed op weg om een absolute topklassieker te worden. Chapeau
Don Davis lijkt mij meer iemand die de muziek perfect weet te arrangeren en te dirigeren, als een echte componist. Gebrek aan melodie maakt het mij moeilijk om lang naar deze score te luisteren. Maar klinkt inderdaad overweldigend.
De muziek van deze soundtrack werd gebruikt in:
Fantastic Four (Trailer)
The Matrix Revolutions (Trailer)
Trailer:
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
Snow Falling on Cedars (1999), James Newton Howard (Track 20. Tarawa) (Film)
Trailer:
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
The Matrix (1999), Don Davis (Film)
The Matrix Reloaded (2003), Don Davis (Film)
The Matrix Revolutions (2003), Don Davis (Film)
Spicemen (Remix), Static Music (Trailer)
Through The Ozone, Robert Etoll (liedje(s))
Trailer:
Fantastic Four (Trailer)
The Matrix Revolutions (Trailer)
Trailer:
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
Snow Falling on Cedars (1999), James Newton Howard (Track 20. Tarawa) (Film)
Trailer:
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
The Matrix (1999), Don Davis (Film)
The Matrix Reloaded (2003), Don Davis (Film)
The Matrix Revolutions (2003), Don Davis (Film)
Spicemen (Remix), Static Music (Trailer)
Through The Ozone, Robert Etoll (liedje(s))
Trailer:
Soundtracks uit de collectie: The Matrix
