Band of Brothers
Sony Classical SK 89719 (Cd)

De TV-miniserie Band of Brothers is wereldwijd een gigantisch succes geworden. Door het verhaal van de serie, maar ook door de manier waarop de serie is geproduceerd, en die uitstekende productie lag o.a. in handen van niemand minder dan Steven Spielberg en Tom Hanks, die een paar jaar eerder samen een eveneens zeer succesvolle film op hun conto konden bijschrijven: Saving Private Ryan, met een vergelijkbare dramatische lading.

De muziek voor deze indrukwekkende serie zal ook zeker een rol hebben gespeeld bij het immense succes. Die muziek, en dan met name de thema's daarin, is geweldig.
Michael Kamen stond garant voor de score en maakte er een fantastische beleving van. De Main Titles openen de score met het prachtige lyrische thema van de serie, een thema dat nog vaker terugkomt, met name in de beide suites. Deze beide suites zijn welhaast de meest wonderschone filmmuziek die ik ooit heb gehoord. Om met de ogen dicht intens van te genieten. Het zijn vol symfonische orkestrale tracks met imposante en meeslepende vioolpartijen in de lead en met geweldige harmonische melodieën en indrukwekkende thema's. Liefdevolle muziek zonder zoetig te zijn.

De score op dit album is natuurlijk maar een klein deel van de immense score voor de hele serie.

Na de beide suites begint de score aanzienlijk dramatischer te worden en gaat het verhaal van start. The Mission Begins is nog een tamelijk heroïsche track waarin het hoofdthema mooi met blazers wordt gespeeld. Ook Swamp begint met dit thema, maar dan met een solo dwarsfluit die na 1 minuut wordt aangevuld door wat dreigende strijkers. Behalve deze, volgen er meer tracks die af en toe wat minimalistisch overkomen, met een erg beperkte instrumentatie, wat goed past bij de stiltes die de soldaten in de serie moeten aanhouden en de dramatiek daarvan. Daarnaast hebben meerdere tracks een wat melancholieke inslag, die eveneens de dramatiek van de muziek verhoogt. Boy Eats Chocolate is daar een voorbeeld van.
Winters On Subways is een heel intieme track waarin het prachtige hoofdthema door een piano wordt gespeeld met heel lichte underscore. Ook Headscarf is zo'n ingetogen track, maar heeft een iets melancholiekere sfeer.
Track 14 en 16 zijn niet van Kamen maar van Ludwig van Beethoven. Plaisir d'Amour is een volledig door een jongenskoor gezongen track en String Quartet is zoals de titel al suggereert, met beperkt instrumentarium gebracht.
Bij 'Austria' komt weer iets van de opgewektheid terug, met het tweede thema als leidende melodie. Dit is een prachtige en ingetogen track met een geweldige sfeer. De score sluit af met het indrukwekkende Requiem voor de serie. Een koor neuriet prachtig mee met het London Metropolitan Orchestra en het hoofdthema komt in volle glorie naar voren.

Kortom, deze score van Band of Brothers is een met twee gezichten. De indrukwekkende en meeslepende kant van de tracks 1 tm 4 en track 20 en de ingetogen, dramatische kant, van alle tracks daartussenin. Die tracks 5 tm 19 zijn vaak voorzien van nogal beperkt instrumentarium, wat een intieme sfeer creëert, maar de dramatiek van de melodiën geeft er een wat trieste sfeer aan, op een paar uitzonderingen na. Michael Kamen heeft met Band of Brothers een geweldige score neergezet, die zeker heeft meegeholpen aan het succes van de serie en die ook Kamen zelf weer op de kaart heeft gezet. Hij heeft er echter slechts een paar jaar van kunnen genieten.
Qua waardering wil ik het opdelen, met een 10 voor kant 1 en een ruime 7 voor kant 2. Zo kom ik gemiddeld toch op een 9.