Road to Perdition
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | Rock Island, 1931 | 3:22 | |
| 2. | Wake | 1:55 | |
| 3. | Just the Feller | 2:44 | |
| 4. | Mr. Rance | 1:38 | |
| 5. | Bit Borrowers | 2:25 | |
| 6. | Murder (In Four Parts) | 7:54 | |
| 7. | Road to Chicago | 3:06 | |
| 8. | Reading Room | 1:25 | |
| 9. | Someday Sweetheart | The Charleston Chasers | 3:06 |
| 10. | Meet Maguire | 1:44 | |
| 11. | Blood Dog | 1:06 | |
| 12. | Finn McGovern | 2:11 | |
| 13. | The Farm | 2:09 | |
| 14. | Dirty Money | 3:10 | |
| 15. | Rain Hammers | 2:41 | |
| 16. | A Blind Eye | 2:27 | |
| 17. | Nothing to Trade | 2:25 | |
| 18. | Queer Notions | Fletcher Henderson and His Orchestra | 1:20 |
| 19. | Virgin Mary | 2:40 | |
| 20. | Shoot the Dead | 2:25 | |
| 21. | Grave Drive | 1:20 | |
| 22. | Cathedral | 2:40 | |
| 23. | There'll Be Some Changes Made | Chicago Rhythm Kings | 2:59 |
| 24. | Ghosts | 3:40 | |
| 25. | Lexington Hotel, Room 1432 | 1:45 | |
| 26. | Road to Perdition | 3:55 | |
| 27. | Perdition Piano Duet | Tom Hanks/Paul Newman | 1:39 |
| 69:51 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
“Het meest briljante werk in het gangstergenre sinds Once Upon a Time in America ”, stelden sommige critici na het bekijken van Road to Perdition. Sam Mendes, de Britse regisseur die in 1999 op het grote scherm debuteerde met het oscarwinnende American Beauty, was er met Road to Perdition duidelijk terug in geslaagd om een sterke film af te leveren.
De succesvolle carrière van Mendes heeft ook zijn huiscomponist, Thomas Newman, geen windeieren gelegd. De samenwerking tussen beiden moet wel erg hecht zijn, want recentelijk stapte Newman nog mee in een Bondavontuur (Skyfall), een type van film waarin je niet meteen filmmuziek van Newman zou verwachten.
Road to Perdition is zowaar hét voorbeeld van hoe een gemiddelde score van Thomas Newman klinkt: minimalistische, melodieuze, vaak pianogeoriënteerde composities met subtiele orkestraties en niet zelden aangevuld met onconventionele klanken die een bijzondere tint aan het geheel geven.
De score opent meteen erg sterk met het melodieuze ‘Rock Island, 1931’. De hoofdmelodie wordt gespeeld op doedelzak, een niet meteen voor de hand liggend instrument. Terwijl doedelzakmuziek doorgaans snel gaat vervelen, is dit hier echter niet het geval, hoofdzakelijk dankzij de mooi uitgewerkte strijkpartijen. Een gelijkaardig thema komt in een totaal andere uitvoering aan bod in het dromerigere ‘Wake’ waarin fluit centraal staat.
‘Road to Chicago’, ‘Road to Perdition’ en het redelijk opgewekte 'Dirty Money' zijn de sterkhouders op deze score en behoren tot het bekendste van deze componist. De melodieuzere tracks worden afgewisseld met duistere, meer spanningopbouwende composities, zoals ‘Murder (in four parts)’ en ‘Finn McGovern’.
De drie nummers uit de jaren vijftig die deze score rijk is, (‘Someday Sweetheart’, ‘Queer Notions’, ‘There’ll Be Some Changes Made’) zijn mooie luisterliedjes, doch is het moeilijk te begrijpen waarom deze liedjes tussen de composities van de componist werden geplaatst. Enerzijds maken die tracks de score afwisselender, anderzijds verstoren ze het ritme en de ietwat duistere sfeer van Newmans’ muziek.
Road to Perdition leverde Newman terecht een oscarnominatie op, al moest hij de duimen leggen voor Frida van Elliot Goldenthal. Binnen het thrillergenre is Road to Perdition een ‘classic’. Verplicht voer dus voor elke liefhebber van dit genre.
De succesvolle carrière van Mendes heeft ook zijn huiscomponist, Thomas Newman, geen windeieren gelegd. De samenwerking tussen beiden moet wel erg hecht zijn, want recentelijk stapte Newman nog mee in een Bondavontuur (Skyfall), een type van film waarin je niet meteen filmmuziek van Newman zou verwachten.
Road to Perdition is zowaar hét voorbeeld van hoe een gemiddelde score van Thomas Newman klinkt: minimalistische, melodieuze, vaak pianogeoriënteerde composities met subtiele orkestraties en niet zelden aangevuld met onconventionele klanken die een bijzondere tint aan het geheel geven.
De score opent meteen erg sterk met het melodieuze ‘Rock Island, 1931’. De hoofdmelodie wordt gespeeld op doedelzak, een niet meteen voor de hand liggend instrument. Terwijl doedelzakmuziek doorgaans snel gaat vervelen, is dit hier echter niet het geval, hoofdzakelijk dankzij de mooi uitgewerkte strijkpartijen. Een gelijkaardig thema komt in een totaal andere uitvoering aan bod in het dromerigere ‘Wake’ waarin fluit centraal staat.
‘Road to Chicago’, ‘Road to Perdition’ en het redelijk opgewekte 'Dirty Money' zijn de sterkhouders op deze score en behoren tot het bekendste van deze componist. De melodieuzere tracks worden afgewisseld met duistere, meer spanningopbouwende composities, zoals ‘Murder (in four parts)’ en ‘Finn McGovern’.
De drie nummers uit de jaren vijftig die deze score rijk is, (‘Someday Sweetheart’, ‘Queer Notions’, ‘There’ll Be Some Changes Made’) zijn mooie luisterliedjes, doch is het moeilijk te begrijpen waarom deze liedjes tussen de composities van de componist werden geplaatst. Enerzijds maken die tracks de score afwisselender, anderzijds verstoren ze het ritme en de ietwat duistere sfeer van Newmans’ muziek.
Road to Perdition leverde Newman terecht een oscarnominatie op, al moest hij de duimen leggen voor Frida van Elliot Goldenthal. Binnen het thrillergenre is Road to Perdition een ‘classic’. Verplicht voer dus voor elke liefhebber van dit genre.
Road to Perdition is na American Beauty de nieuwste samenwerking tussen regisseur Sam Mendes en componist Thomas Newman. Road to Perdition is een gangsterfilm anno 1930's in het Midwesten van de Verenigde Staten.Als professioneel en privé zich plots vermengen in het leven van hitman Michael Sullivan (Tom Hanks), worden zijn vrouw en jongste zoon omgebracht. Hij en zijn oudste zoontje gaan samen op weg, gedreven door gevoelens van vergelding en wraak. Road To Perdition schetst het portret van twee families wiens noodlot bepaald wordt door de complexe band tussen een vader en zijn zoon… en een zoon en zijn vader.
Ondanks de vele verschillen met American Beauty zijn dit twee films met een zelfde kern, namelijk een familie tragedie. Waar Thomas Newman's score voor American Beauty wegens het succes van de film zijn vernieuwende complexe compositie stijl introduceerde aan een groter publiek, is Road To Perdition een score die het beste van deze stijl combineert met het lyrische en epische van films als The Horse Whisperer en Meet Joe Black. De instrumentatie is een groot orkest met nadruk op piano en strijkers. De muziek is erg gevarieerd en omvat donkere suspense momenten, pakkende emotionele tracks en tenslotte ook enige actie. Net zoals de meeste scores zijn het in Road To Perdition de intieme, piano momenten, soms wel Newmanesque piano dwalingen genoemd, die alle aandacht opeisen. Het hoofd thema voor Road to Perdition maakt zijn intrede in de uitmuntende track Road To Chicago en is ongetwijfeld een van zijn mooiste en meest bewogen thema's. Dit thema introduceert zich via piano solo, wat een goede adaptie ervan toelaat voor de luisteraar, en komt later in volledige orkestrale versies terug. Road To Perdition is samengevat Thomas Newman's beste recente score na American Beauty.
Ondanks de vele verschillen met American Beauty zijn dit twee films met een zelfde kern, namelijk een familie tragedie. Waar Thomas Newman's score voor American Beauty wegens het succes van de film zijn vernieuwende complexe compositie stijl introduceerde aan een groter publiek, is Road To Perdition een score die het beste van deze stijl combineert met het lyrische en epische van films als The Horse Whisperer en Meet Joe Black. De instrumentatie is een groot orkest met nadruk op piano en strijkers. De muziek is erg gevarieerd en omvat donkere suspense momenten, pakkende emotionele tracks en tenslotte ook enige actie. Net zoals de meeste scores zijn het in Road To Perdition de intieme, piano momenten, soms wel Newmanesque piano dwalingen genoemd, die alle aandacht opeisen. Het hoofd thema voor Road to Perdition maakt zijn intrede in de uitmuntende track Road To Chicago en is ongetwijfeld een van zijn mooiste en meest bewogen thema's. Dit thema introduceert zich via piano solo, wat een goede adaptie ervan toelaat voor de luisteraar, en komt later in volledige orkestrale versies terug. Road To Perdition is samengevat Thomas Newman's beste recente score na American Beauty.
Een erg bezadigde score van Thomas Newman die mij af en toe doet denken aan zijn betere Angels In America. Het blijkt maar weer met de muziek van Road To Perdition dat ik erg veel moeite heb om de muziek van Thomas Newman te waarderen. Hoewel ik het sequentiewerk en de aanzwellende strings op de achtergrond van de muziek zeker niet onaardig vind, is de muziek niet genoeg aanwezig. Het komt mij dan ook meer over als underscore waarbij het gaat om de sfeer die het oproept. Wel vind ik, zoals ook hier bij Road To Perdition te horen is, dat Newman veel talent heeft om een goed aaneengesloten score te produceren
Naast vele oninteressante stukken zijn hier en daar wat betere gedeeltes in de soundtrack te vinden. Zoals het openingsnummer waarin een in doedelzak in herhalende sequenties vervalt, het thema van ‘road to Chicago’ waarin de piano een erg dromerige intieme klank heeft en ‘meet Maguire’ die een onheilspellend tintje krijgt door de opzwepende tokkelende strings. Verder zijn de drie jazzy nummers een goede afwisseling.
Niet slecht, maar niet helemaal mijn stijl
Naast vele oninteressante stukken zijn hier en daar wat betere gedeeltes in de soundtrack te vinden. Zoals het openingsnummer waarin een in doedelzak in herhalende sequenties vervalt, het thema van ‘road to Chicago’ waarin de piano een erg dromerige intieme klank heeft en ‘meet Maguire’ die een onheilspellend tintje krijgt door de opzwepende tokkelende strings. Verder zijn de drie jazzy nummers een goede afwisseling.
Niet slecht, maar niet helemaal mijn stijl
Bij het kijken naar deze geweldig goede gangsterfilm valt de score van Thomas Newman je meteen op. Zijn muziek en stijl zijn heel herkenbaar en als geen ander weet hij de emoties en spanning in de film tot een bijna beklemmend niveau te krijgen. Hij heeft dit al eerder bewezen met zijn andere scores, maar bij deze komt het bijzonder goed uit de verf.
De bijzondere orchestraties en mix van diverse instrumenten maken het een ontzettend interessante score om naar te luisteren. Maar zijn muziek komt pas écht tot leven als het bewegende beeld erbij zit. En daar gaat het uiteindelijk toch om.
Tot een jaar geleden was ik weinig bekend met zijn werk en ben ik sindsdien dankzij een tip van een vriendin zijn muziek eigenlijk pas gaan ontdekken en waarderen. Nu staat Thomas Newman hoog in mijn top 10 van meest favoriete filmcomponisten.
De bijzondere orchestraties en mix van diverse instrumenten maken het een ontzettend interessante score om naar te luisteren. Maar zijn muziek komt pas écht tot leven als het bewegende beeld erbij zit. En daar gaat het uiteindelijk toch om.
Tot een jaar geleden was ik weinig bekend met zijn werk en ben ik sindsdien dankzij een tip van een vriendin zijn muziek eigenlijk pas gaan ontdekken en waarderen. Nu staat Thomas Newman hoog in mijn top 10 van meest favoriete filmcomponisten.
Deze gangsterfilm met Paul Newman als 'godfather' en Tom Hanks als de verstoten 'schoonzoon' is uitgeroepen tot beste film in z'n genre na de Godfather trologie. Thomas Newman leverde met Road To Perdition een van de beste en verfijnde soundtracks aller tijden. Uitgewerkte thema's, het gebruik van een doedelzak, schitterende strijkarrangementen in combinatie met adembenemende pianosolo's en een pianoduet van Hanks en Paul Newman maken dit tot een onvergetelijke soundtrack die thuis hoort in de kast van iedere filmmuziekliefhebber. Hoogtepunten zijn de tracks 'Road To Perdition', met z'n aanstekelijke thema en 'Murder (in four parts)', waarin je in bijna 8 minuten suspense, thriller, drama en horror voor de kiezen krijgt. Na American Beauty is dit misschien wel de beste soundtrack van Thomas Newman!
Geweldige score van Newman. Zoals zovele van dit meesterbrein. De piano melodie is geweldig rustgevend maar heeft ook zo zijn spannende momenten. Road to Chicago is één van de hoogte punten van de hele score en naar mijn mening een van de beste van Newman.
De muziek past geweldig bij de film ook al is het een 'ganster' film. De film is zeker het kijken waard en Tom Hanks levert naast de even goede Jude Law, weer een pracht prestatie.
Zoals zo vaak van Newman, weer een dikke aanrader!
De muziek past geweldig bij de film ook al is het een 'ganster' film. De film is zeker het kijken waard en Tom Hanks levert naast de even goede Jude Law, weer een pracht prestatie.
Zoals zo vaak van Newman, weer een dikke aanrader!
Ik ben deze soundtrack op het spoor gekomen via een binnenkort uitkomend clubnummer, Reflekt ft. Delline Bass - Need To Feel Loved, waarin de stringsmelodie uit het nummer Ghosts, track 24 van deze soundtrack terugkomt.
Op de site van Positiva Records stond dat de makers van deze track geinspireerd werden door soundtrack van deze film.
Op de site van Positiva Records stond dat de makers van deze track geinspireerd werden door soundtrack van deze film.
Hij doet het weer, Thomas Newman, en zelfs nog beter dan voor "American Beauty": een schitterende intimistische soundtrack dat eindigt met al even schitterende pianoduet met Tom Hanks en Paul Newman.
Een pareltje om te koesteren.
Een pareltje om te koesteren.
een hele dikke 10, thomas newman is echt zooo geweldig, man man, ik word echt high van zijn muziek, vooral road to perdition !!! dit is hte grootste en verslavenste drugs ooit !!!
thomas newman did it again ... schitterende samenhang tussen piano en strijkers.Weer een pareltje om te koesteren.
Oscars: Best Original Score (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Genomineerd)
De muziek van deze soundtrack werd gebruikt in:
Bobby (Trailer)
Road to Perdition (Trailer)
All the King's Men (Trailer)
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
Original Trailer Music, Pfeifer Broz. Music (Trailer)
Flesh and Bone (1993), Thomas Newman (Film)
Road to Perdition (2002), Thomas Newman (Film)
Ransom (1996), James Horner (Film)
Bobby (Trailer)
Road to Perdition (Trailer)
All the King's Men (Trailer)
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
Original Trailer Music, Pfeifer Broz. Music (Trailer)
Flesh and Bone (1993), Thomas Newman (Film)
Road to Perdition (2002), Thomas Newman (Film)
Ransom (1996), James Horner (Film)
Andere soundtrack releases van Road to Perdition (2002):
