Jurassic Park

Dit is mijn eerste complete cd van John Williams. Ik heb veel main theme's van John Williams gehoord waarvan sommige mij tegen vielen en waarvan ik sommige erg goed vond. Dit was één van die main theme's die ik erg goed vond en daarom heb ik uit een groot aanbod van goede Williams deze gekozen. Ik heb veel van hem gehoord omdat ik best wel wat gedownload heb, bijvoorbeeld halve cd's, sommige dingen vielen mij een beetje tegen aangezien Wiliams de beste componist van nu wordt genoemd. Met het kopen van deze soundtrack (nadat ik hem een paar keer beluisterd heb) besef ik mij dat dit ook wel klopt, want wát een thema's zitten in deze soundtrack! Als je zulke soundtrack schrijft, ook al valt bij mij niet alles bij mij in de smaak, mag je jezelf wel de beste componist van nu noemen. Dit houdt natuurlijk niet in dat 'die synthesizerman' nog steeds mijn favoriet is.

De eerste track is een dreigende. Aan de titel is natuurlijk al voorspellend wanneer de track zich afspeelt, evenals aan de lengte, de track is wel heel erg kort. De volgende track kende ik al, het is namelijk de 'theme from Jurassic Park'. Een fantastisch thema brengt je helemaal in de sfeer van het verhaal, alleen al omdat ik het boek gelezen heb voel je het gewoon. En dan is dit niet eens de beste track van het album! Met vol vertrouwen ga ik de volgende track beluisteren... Dreigende geluiden, een koor en een duistere sfeer gaat je te gemoed bij het luisteren van het begin van de track. Vanag 1.24 horen we een klein beginnetje van een heel nieuw bijna-hoofdthema. De track bevat wat spannende geluiden, maar dat echte tweede thema komt pas in de volgende track.

De volgende track (Journey to the Island) begint met een extreem vrolijk bijna Disneyland achtig thema. MAAR, vanaf 1.24 horen we dat tweede thema waar ik het voorheen over had. Een fantastisch thema wat een beetje lijkt op het hoofdthema. Soms wat vrolijke geluidjes erdoorheen die soms wat klef overkomen verpesten niet eens die hoogtepunten van de track: steeds weer opnieuw die aanzet van hetzelfde melodietje. Dit is één van de beste tracks en waarom zal ik nu gaan vertellen. Naast thema 2 mij extreem goed bevalt komt bij 5.07 weer het hoofdthema zachtjes terug. De track bouwt zich lekker op en wordt steeds iets 'grootser'. Als het thema dan op z'n 'grootst' is, bouwt hij zich gewoon weer opnieuw op.. FANTASTISCH! Na het hoofdthema horen we een dreigend thema. Dit duurt echter niet lang, want we horen op een wat andere manier even het beginnetje van het hoofdthema.

'The Raptor Attack' is een track die gelijk dreigt met spannende geluiden. Een stilte helpt het extra spannend te maken. De stilte houdt op wanneer we een duistere trompet wat duisters horen doen. Opnieuw even stilte, maar nu met heel zacht een mannenkoor op de achtergrond. De track is lekker spannend met wat horror achtige geluiden, maar dan mooi en niet zo afgezaagd zoals bij een horrorfilm. Uit het niets stopt de track. 'Hatching Baby Raptor' is een duistere waarbij Williams een zacht vrouwenkoor gebruikt een paar violen en andere duisterklinkende instrumenten. Het vrouwenkoor houdt steeds een hoger volume aan, maar voor de extra spanning gaat het soms ook weer zachter zingen. Dit alles met een zacht spelend orkest erachter klinkt erg duister. Meer dan dit bevat de track niet.

'Welcome to Jurassic Park' had bij mij hoge verwachtingen omdat ik verwachtte dat het hoofdthema weer terug zou komen. De verwachtingen worden waargemaakt! Eerst wordt het thema gespeeld door een piano en later volgt het gebruikelijke orkest. Weer zo'n extreem goede track! Hierna horen we een wat dramatisch thema met op de achtergrond het hoofdthema die vervolgens ook zachtjes de voorgrond neemt. Weer horen we een piano het spelen. Thema 2 komt weer terug meteen na dit stukje op 4.35 seconden. Veel kan ik er niet over zeggen, de track is nog beter dan de vorige met thema twee erin, omdat de opbouw veel lekkerder is naar te luisteren. Je krijgt er maar geen genoeg van, toch uitkijken, hij blijft in je hoofd zitten! Na thema twee komt het hoofdthema terug, alweer met piano. Nog even wat dreiging, om de track compleet te makken, maar geen echte spanning/actiemuziek. Dit zou de track overigens niet veel goeds doen.

'My Friend, the Brachiosaurus' is een heerlijke rustige track. Hij bevat vooral liefde en emotie. Elke track verbaast je wee bij deze soundtrack en je beseft je hoe vaak je dit nog wil gaan luisteren. 'Dennis Stelas the Embryo' is weer zo'n track waar die je doet verbazen. Een heel andere orkestopbouw horen we aan het begin van de track dan het gebruikelijke orkest. Je voelt spanning en dreiging... Wat blazers doen de sfeer nog spannender maken. Als je het boek gelezen hebt kan je je zelf heel goed indenken in welk hoofdstuk (in dit geval scène) de muziek zich afspeelt. De track heeft niet alleen spanning en dreiging, maar ook zeer mysterieuze en duistere geluiden die de track alleen maar goed doen.

'A Tree For my Bed' is eindelijk weer een iets kortere track. Bij veel soundtracks ben je blij als je langere tracks ziet, maar deze tracks heeft bijna alleen maar lange tracks wanneer je nu blij bent als er even een korte track is. Deze track bevat van begin af aan het hoofdthema. Williams brengt er wel wat variatie in. Zo gebruikt hij hier en daar andere instrumenten waardoor deze track een hele eigen tint heeft. Hé', de track is hierna al voorbij, de volgende track heet 'High-Wire Stunts'. Een track die weer weer door het gebruikelijke orkest gespeeld wordt. Het thema houdt het niet alleen op dreiging, hij wordt enkele keren erg druk zoals rond 0.57. Is de track niet druk, dreigt deze weer. Williams gebruikt opvallend vaak een trompet, deze zie je andere componisten minder vaak gebruiken dan Williams. Williams gebruikt hem in bijna alle maintheme's die ik van hem gehoord heb. Intussen zijn we al bij de volgende track: 'Remembering Petticoat Lane'. Meteen hoor ik een duister klinkende piano. Violen ondersteunen deze piano later. Het klinkt allemaal erg duister, het lijkt bijna een duistere horror track. Meer dan dit duister klinkende stukje bevat de track helaas niet.

We zijn intussen alweer bij de dertiende track beland: Jurassic Park Gate. Direct valt mij een djembee op die na enkele seconden begint te spelen. Een JP motiefje horen we even bij 0.47. De track houdt zich vervolgens opvallend stil. De track beloofde veel goed aan het begin, maar stelde dus niet zo heel veel voor. 'Eye to Eye' is een beetje rustig en wordt zo een underscore. Deze zijn vaak ene beetje saai, zo ook deze. De track heeft soms wel wat dreigende momenten en wat JP hoofdthema/thema 2 motiefjes. De laatste twee minuten worden weet boeiend, als na wat dreiging van djembees het heel druk wordt. Het orkest gaat flink te keer, maar een halve minuut voor het einde van de track stopt de drukte.

Finales zijn meestal de spannendste/drukste tracks van de hele score. Zo is 'T-Rex Rescue and Finale' ook vanaf het begin een dreigende en later ook drukke track. Echt thema zit er niet in de actiemuziek. We horen wat motiefjes (eerste drie noten van dit thema noem ik even zo) van thema 2. De actietrack boeit mij niet heel veel en is dan een dieptepunt van het album omdat ik het ga vergelijken met bijvoorbeeld 'Gladiator', waar de actiemuziek wel lekker te beluisteren is. Hopen dat de laatste track het hoofdthema weer heeft dat je toch lekker afsluit. Williams sterkste gene is duidelijk geen actiemuziek. Niet het hoofdthema, maar met thema 2 begint de laatste track. In het tweede deel dan het hoofdthema dat de soundtrack van wel 70 minuten compleet maakt.

Ondanks de wat tegenvallende actiemuziek op het laatste kunnen we spreken over een fantastisch, nee geweldige, nee legendarische soundtrack. De twee hoofdthema's die overheersen en zijn fantastisch te beluisteren en ook de rest is fantastisch (behalve de vijftiende track). Ik ben na deze soundtrack van plan om JAWS te kopen en misschien volgt er ook wel een Williams collectietje van mij.