The Cider House Rules

Films zijn er in alles soorten en maten, zo zijn er ook Romantische films. The Cider House Rules is een film die ik jullie allen kan aanraden. Het is een prachtige film met Michael Caine in de hoofdrol. Hij speelt hier een dokter en ook de vaker van een kind dat Homer heet. Tobey Mc. Guire speelt Homer en vertolkt ook één van de hoofdrollen in deze prachtige maar ook zielige film. Als ik de muziek hoor moet ik altijd denken aan die arme Dr. Larch, maar waarom? Omdat het een zielige arme man is die eigenlijk zijn geluk niet kan vinden en deze muziek past daar ontzettend goed bij. Rachel Portman schreef deze score een paar jaar geleden en dat deed ze geweldig en zelfs boven mijn verwachtingen. Want ik had vele recensies gelezen over deze muziek. Sommige vonden het prachtig anderen moesten er om huilen zelfs. En weer anderen haalden hun neus op voor deze score omdat hij té lief zou moeten zijn. Ik keek de film op mijn kamer en ja hoor, ik was meteen betoverd door de muziek van Rachel Portman. De kippenvel begint al bij de eerste paar seconde van de score, namelijk bij de: Main Titles.

Portman krijgt soms kritieken omdat haar scores veels de lief zijn. Mierzoet vaak! Denk maar eens aan de score van The Lake House. Haar composities zijn dus vaak zoet maar dat vind ik helemaal niet erg. Ik hou van die rustige melodieën en van die prachtige pianoklanken. Al die klanken klinken prachtig, origineel en zo ontzettend zuiver! Deze score is een score apart.
Rachel Portman haar hoofdinstrumenten zijn de piano en de strijkers. De piano treed vaak op de voorgrond met dat prachtige Theme wat je hoort in verscheidende tracks. De Main Titles zijn dan ook prachtig vanwege dat mooie Theme! Het paste geweldig in de film en ik kreeg alsmaar weer de kriebels als ik dat dus hoorde. Soms hoor je verscheidende andere melodieën en allemaal zijn ze prachtig! Wat kan je nou aanmerken op deze score? Niks, behalve dat hij gewoon echt mierzoet is. Maar dat vind ik echt prachtig. Vele tracks beschrijven de gebeurtenissen in de film. Zo heb je bijvoorbeeld track 12. Een prachtige track en een onwijs zielig moment in de film. En natuurlijk het zieligste moment in de film, track 15. Niet een track die er helemaal uitspringt maar in de film een zielige gebeurtenis. De muziek van Rachel Portman past zo goed bij de film dat het gewoon eng is op sommige momenten. Ik ga hier gewoon niet moeilijk over doen,mijn eindbeoordeling is een 9. Dat lijkt mij een perfect cijfer voor deze score van Rachel Portman. En in mijn ogen blijft zij toch echt de allerbeste vrouwelijke componist. Nu kan je denken:’Maar er zijn er zowat géén.’ Toch zijn er wel wat vrouwelijke componisten, en van die componisten is zij de beste…waarom? Dat begrijp je alleen als je haar scores hebt geluisterd.

En dit is gewoon echt haar beste score die ze ooit heeft gemaakt.
Het blijft daarom jammer dat ze géén oscar heeft gewonnen voor deze score. Het was namelijk “The Red Violin” die er vandoor ging met de oscar. En wat mij betreft heel erg onterecht. Want van de genomineerde scores waren Angela’s Ashes (John Williams) en The Cider House Rules (Rachel Portman) de beste! Zelf heb ik de score nog niet maar als ik hem is een keer tegen kom op een beurs koop ik hem gelijk want dit is een score die eigenlijk niet mag ontbreken aan je collectie, tenminste dat vind ik.