Hart's War
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | Final Salute | 3:25 | |
| 2. | Hart Captured and Interrogated | 5:19 | |
| 3. | Scott's Macon, Georgia Story/Train Yard Strafing and Bombing | 3:52 | |
| 4. | Visser Testifies | 3:07 | |
| 5. | Visser Finds Tunnel | 6:45 | |
| 6. | March to Stalag 6A | 3:18 | |
| 7. | Archer Shot Dead | 1:13 | |
| 8. | Scott Railroaded | 3:17 | |
| 9. | "Everything is OK, Tommy" | 1:52 | |
| 10. | Blackened Face Testimony | 2:36 | |
| 11. | Hart Finds Bedford's Stash | 1:03 | |
| 12. | Hart Discovers Tunnel | 3:30 | |
| 13. | McNamara Trades His Life | 2:47 | |
| 14. | End Credits | 2:59 | |
| 45:03 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
De film Hart's War speelt zich af in de winter van 1944/45, voor het einde van de tweede wereldoorlog. Luitenant Hart (Collin Farrell) werkt in een kantoorfunctie op een hoofdkwartier in België. Hij geeft een kapitein die naar het front moet een lift, maar valt in een hinderlaag en komt zo terecht in een krijgsgevangenkamp in Duitsland. Daar heeft de gevangen kapitein McNamara (Bruce Willis) de leiding over de afdeling waar Hart terecht komt. Als er doden vallen wordt Hart, die rechten heeft gestudeerd, de verdediger van een van de beschuldigden. Maar ondertussen worden ook ontsnappingsplannen gesmeed...
Regisseur Gregory Hoblit wilde geen rechttoe-rechtaan oorlogsfilm of ontsnappingsfilm of kampfilm, maar meer een karakterfilm over trots, eer, vergeving en andere gevoelens. De score moest daarin meegaan en vooral niet te heldhaftig zijn. Vandaar de onverwachte keuze voor Rachel Portman om deze oorlogsfilm van muziek te voorzien. En het moet gezegd: aan de score is niets heldhaftigs of heroïsch te bekennen.
De score opent met een solo trompet, die een wat melancholiek thema speelt, wat het thema van de score is geworden en ook af en toe terugkomt in de tracks. Al snel valt de underscore in met strijkers die het thema prachtig laten uitkomen. Daarmee is dit een van de mooiste en meest lyrische tracks van de score. Die gedragen en meer emotionele klanken vindt je vooral aan het begin en het einde van de score. Daar zitten dan ook de mooiste tracks.
Tussen die paar eerste en paar laatste tracks heeft Portman de muziek in een veel donkerder kleuring gezet. De dramatiek neem daar aanzienlijk toe en de muziek krijgt regelmatig echte thrillerproporties. De tracks in dat grote tussenstuk liggen dan ook veel minder gemakkelijk in het gehoor. Het emotionele is eraf en ook de melancholieke kleuring ontbreekt. Het is dan volop dramatiek en spanning wat de klok slaat.
Daarbij zit de muziek goed in elkaar en gaat Portman zich niet te buiten aan allerlei effectbejag. Wel past Portman op sommige momenten de nodige chaotisch kleuring toe, maar de meeste muziek zit behoorlijk harmonisch in elkaar. De spanning en dramatiek komt dan ook vooral uit de toonsetting en de arrangementen.
Een veel toegepaste stijl in een deel van de muziek is die van een donkere underscore met een solo gespeelde melodie met daarin veel dissonante klanken, waarmee Portman de onrust en spanning in de film versterkt. Portman heeft met haar score dan ook uitstekend voldaan aan de wensen van regisseur Hoblit.
Zoals gezegd, verwacht voor Hart's War geen heroïsche score met grootse orkestrale uitbarstingen. De score is vooral ingetogen en vaak wat somber en met de nodige spannende momenten. Verder is de muziek vooral dramatisch getint. Alleen aan het begin en het einde van het album zijn een paar tracks geplaatst die een meer emotionele kleuring hebben. Vooral wanneer het thema door een trompet wordt gespeeld, pakt dat erg fraai uit. Dit is door de productiemaatschappij met opzet zo gedaan, want de tracks staan niet in chronologische volgorde met de film. Gevolg is dat het album erg fraai afsluit, waardoor je met een positief gevoel de score besluit. Daarbij laat ik voor de waardering het minder prettig klinkende middendeel uiteraard evenredig meewegen. Daarmee kom ik toch nog op 70 uit 100 punten.
Regisseur Gregory Hoblit wilde geen rechttoe-rechtaan oorlogsfilm of ontsnappingsfilm of kampfilm, maar meer een karakterfilm over trots, eer, vergeving en andere gevoelens. De score moest daarin meegaan en vooral niet te heldhaftig zijn. Vandaar de onverwachte keuze voor Rachel Portman om deze oorlogsfilm van muziek te voorzien. En het moet gezegd: aan de score is niets heldhaftigs of heroïsch te bekennen.
De score opent met een solo trompet, die een wat melancholiek thema speelt, wat het thema van de score is geworden en ook af en toe terugkomt in de tracks. Al snel valt de underscore in met strijkers die het thema prachtig laten uitkomen. Daarmee is dit een van de mooiste en meest lyrische tracks van de score. Die gedragen en meer emotionele klanken vindt je vooral aan het begin en het einde van de score. Daar zitten dan ook de mooiste tracks.
Tussen die paar eerste en paar laatste tracks heeft Portman de muziek in een veel donkerder kleuring gezet. De dramatiek neem daar aanzienlijk toe en de muziek krijgt regelmatig echte thrillerproporties. De tracks in dat grote tussenstuk liggen dan ook veel minder gemakkelijk in het gehoor. Het emotionele is eraf en ook de melancholieke kleuring ontbreekt. Het is dan volop dramatiek en spanning wat de klok slaat.
Daarbij zit de muziek goed in elkaar en gaat Portman zich niet te buiten aan allerlei effectbejag. Wel past Portman op sommige momenten de nodige chaotisch kleuring toe, maar de meeste muziek zit behoorlijk harmonisch in elkaar. De spanning en dramatiek komt dan ook vooral uit de toonsetting en de arrangementen.
Een veel toegepaste stijl in een deel van de muziek is die van een donkere underscore met een solo gespeelde melodie met daarin veel dissonante klanken, waarmee Portman de onrust en spanning in de film versterkt. Portman heeft met haar score dan ook uitstekend voldaan aan de wensen van regisseur Hoblit.
Zoals gezegd, verwacht voor Hart's War geen heroïsche score met grootse orkestrale uitbarstingen. De score is vooral ingetogen en vaak wat somber en met de nodige spannende momenten. Verder is de muziek vooral dramatisch getint. Alleen aan het begin en het einde van het album zijn een paar tracks geplaatst die een meer emotionele kleuring hebben. Vooral wanneer het thema door een trompet wordt gespeeld, pakt dat erg fraai uit. Dit is door de productiemaatschappij met opzet zo gedaan, want de tracks staan niet in chronologische volgorde met de film. Gevolg is dat het album erg fraai afsluit, waardoor je met een positief gevoel de score besluit. Daarbij laat ik voor de waardering het minder prettig klinkende middendeel uiteraard evenredig meewegen. Daarmee kom ik toch nog op 70 uit 100 punten.
"Hart's War is geen echte oorlogsfilm", volgens regisseur Gregory Hoblit. Het is wel het verhaal van, gevangen Amerikaanse soldaten die zoeken naar waardigheid en eer. Tijdens wat de laatste dagen van de Tweede Wereld oorlog zou zijn, wordt Luitenant Tommy Hart, een rechtsstudent, gevangen genomen door de Duitsers. Er wordt een moord gepleegd en aan luitenant Tommy Hart wordt gevraagd de valselijk beschuldigden te verdedigen, maar achter de hele opzet lijkt veel meer te schuilen ...
Daar de focus dus minder op het oorlogsgebeuren ligt verklaart dit snel de keuze van componiste Rachel Portman voor de muziek, die we doorgaans terugvinden in de credits van romantische, emotionele films en drama's. Voor Hart's War is het niet veel anders, en de stijl ligt in het verlengde van haar muziek voor The Cider House Rules en The Legend of Bagger Vance, met dat verschil dat de ondertoon in Hart's War donkerder en dramatischer is. Heeft Rachel Portman dan ook de charme en warmte die ze in haar muziek legt voor een groot deel moeten laten varen? Toch niet helemaal, want ook in deze film legt ze in haar muziek een emotionaliteit, die doorgezet wordt over alle tracks. Het hoofd thema maakt gebruik van solo trompet, soprano sax en groot orkest, wat een heroïsche en toch nobele toon zet. Deze trompet zal dan ook het enige stijlelement voor een oorlogsscore zijn dat ze gebruikt, patriottische percussies blijven dus uit. De orkestratie is met een groot overgewicht en continuïteit van strijkers met een alom aanwezige piano. De score is op enkele tracks na eerder suspense gericht. Algemeen een mooie, rustige en misschien iets minder in het oog springende score, maar die zich toch wel differentieert door de originelere orkestratie voor een oorlogsfilm.
Daar de focus dus minder op het oorlogsgebeuren ligt verklaart dit snel de keuze van componiste Rachel Portman voor de muziek, die we doorgaans terugvinden in de credits van romantische, emotionele films en drama's. Voor Hart's War is het niet veel anders, en de stijl ligt in het verlengde van haar muziek voor The Cider House Rules en The Legend of Bagger Vance, met dat verschil dat de ondertoon in Hart's War donkerder en dramatischer is. Heeft Rachel Portman dan ook de charme en warmte die ze in haar muziek legt voor een groot deel moeten laten varen? Toch niet helemaal, want ook in deze film legt ze in haar muziek een emotionaliteit, die doorgezet wordt over alle tracks. Het hoofd thema maakt gebruik van solo trompet, soprano sax en groot orkest, wat een heroïsche en toch nobele toon zet. Deze trompet zal dan ook het enige stijlelement voor een oorlogsscore zijn dat ze gebruikt, patriottische percussies blijven dus uit. De orkestratie is met een groot overgewicht en continuïteit van strijkers met een alom aanwezige piano. De score is op enkele tracks na eerder suspense gericht. Algemeen een mooie, rustige en misschien iets minder in het oog springende score, maar die zich toch wel differentieert door de originelere orkestratie voor een oorlogsfilm.
Jammer. Er zat niet veel gevoel in. Wat je toch bij Portman niet zou verwachten. De film heb ik nog niet gezien, dus een beeld heb je er niet echt bij. Een album moet dan wel behoorlijk goed zijn wil je er iets bij kunnen bedenken.
Andere soundtrack releases van Hart's War (2002):
